Yüreğimin buğusunu yansıtan
Hüzünlü penceremin kenarında
Keder dolu bir tebessümle karanlığı izliyorum.
Gidişin bir meltem gecesiydi.
İçimi gıdıklayan dürtü,
O geceye benzeyen bu anın
Bütün dehşetiyle beni teslim almasını sağlıyor.
Evet,
Gidişinin üstünden kaç mevsim geçti bilmiyorum.
Aslında her buğulu cam gördüğümde,
Umutlara kapılmam tesadüf değil.
Zira,
Gidişinin çizdiği manzaranın dehşetini
Ruhuma işleyen nakışların tek şahidi
Buğulu bir camdı.
Yine o buğulu camda,
Yüreğim senden yağacak bir damla bekliyor.
Senin kokunu getirecek bir esinti,
Yada ne bileyim
Senin güzelliğini ruhuma işleyecek bir ay ışığı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder