Ayak izinde bıraktığın sevdalara rağmen
Tepedeki rüzgar güllerine yol aldın.
Gitme desem de giderdin.
Uçurumun kenarında, sonbahardan bir yaprak gibiyim.
Bir adım sana geliyorum,
Sonra bilmem kaç adım ve nereye
Bu anda kalamıyorum
Yalnızlığın ekşimtırak tadında anılara dalıyorum.
Yanı başımdan gecen vagonlar senin izinde
Bana ayakta dahi yer yok
Seni anlatan yağmurlar yağıyor tenime
Kül oldu sandıklarımız, çamura bulandı düşlerimiz
Onca kadersizliğe rağmen, sessizce bir köşede üşüme gamla
Çıplak sırtımdaki kırbaç izlerine inat
Her an avuçlarımda ısıtıyorum seni..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder