Vuslata ne hacet gönül?
Baksana güneş Mezopotamya'dan doğuyor.
Papatyalar dik başlı meydan okuyor.
Dalgalar kıyıyla kucaklaşmanın derdiyle telaşlanıyor.
Kedere ne lüzum gönül?
Baksana leylekler Anadolu'ya göç ediyor.
Martılar sevinçle simitlere kanat çırpıyor.
Yüreğim sana umut dolu koşuyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder