YOL ALIRIM

Yanı başımda kırlangıçlar 
Meçhule yol alırım.
Mürekkep karasına bulanmış avuçlarımda  
Can çekişir ay ışığından kalan umutlar
Yılkı atları eşliğinde sana yol alırım.
Tenim kavruk,
Bozkırda kirpiklerim yok olur.
Yağmura avuç açmış bir çaresiz 
Bir yok oluşun eşiğindeyim.
Kalbimin acısı yokluğunda vurur beni
İçimdeki sarmaşıkların her zerresinde
İyiliğe koyduğum mesafenin izi var. 
Nerede gözlerimde demlenen bakışların?
Yolun ucunda demekten korkarım
Ürkütürüm gözyaşlarını

Günler günler ardına

Ve ben Boğazköy'ün bilinmezliğinde 

Anadolu'ya yol alırım..