HATIRLA

Bir daha yola revan oldum. 
Bedenim burada,
Köhnemiş bir apartman dairesinde
Ruhum da, aklım da yollarda
Bin umutla doğan bir güneş misali
Akşamüstü batma telaşındayım. 
Yine dertlerin deryasına adımlarım
Avuçlarımda kum taneleri
Yüreğimde dönüşünün muştusu 
Kentin tenha sokaklarından bakıyorum sana
Kuyudaki Yusuf
Balığın misafir ettiği Yunus gibiyim
Söyle bana ne yöne döneyim!
Bir anlamı olmalı bu kayboluşlarımın
Hüzünlü bir gecenin anılarıyla vurdun beni
Tufanım oldun

Kalbimde enkazında yaşama ihtimalinin olmadığı,

Büyüklüğünü dahi bilmediği yıkıcı bir sarsıntı

Yola çıkmaya gücün varsa

İçimdeki denizin kıyısında beklediğimi hatırla...

Gömleğimdeki Renkler

Gömleğimde kandan izler var
Oysa ne bir kurşun hissi
Ne de bıçak yarası
Aklımda sadece gözlerinden esen rüzgarın sesi
İlk defa yandım sağanak yağmurlar altında
Tek bir kıvılcım yetti teninden gelen
Sevmek zor zanaatmış,
Gün batımında öğrendim, 
Parmaklarımı titreten
Eskimiş raylarında ömrümün.
Bugün tecrübeme kaç yazar?
Gömleğimdeki renkler senden kalma 
Ama tenim sıcak benim
Ölmediysem yaşamın neresindeyim?
Rüyalarım gurbetin mahşerini yaşatır.
Sigara içmeyen ben,
Neden tütüyor başımda dumanlar?
Hani deniz fenerindeki umut!
Geride kaldı özgürlüğümün bereketi..

YOL ALIRIM

Yanı başımda kırlangıçlar 
Meçhule yol alırım.
Mürekkep karasına bulanmış avuçlarımda  
Can çekişir ay ışığından kalan umutlar
Yılkı atları eşliğinde sana yol alırım.
Tenim kavruk,
Bozkırda kirpiklerim yok olur.
Yağmura avuç açmış bir çaresiz 
Bir yok oluşun eşiğindeyim.
Kalbimin acısı yokluğunda vurur beni
İçimdeki sarmaşıkların her zerresinde
İyiliğe koyduğum mesafenin izi var. 
Nerede gözlerimde demlenen bakışların?
Yolun ucunda demekten korkarım
Ürkütürüm gözyaşlarını

Günler günler ardına

Ve ben Boğazköy'ün bilinmezliğinde 

Anadolu'ya yol alırım..