Hiç Bir Şey Değilim

Yine tuhaf biz zamanda
Ağır aksak umuda yol alan
Ada ekspresine bakıyorum.
Eskiz defterimin tuhaf bakışları altında
İçimdeki çarşaf çarşaf karanlıklardan sızan kelimelerle
Gecenin koyu karanlığına 
Beyaz ve umut dolu nakışlarla

Seni ve mevsimleri yazıyorum.

Ben nakkaş değilim.

Denize uzak bir coğrafyadan
Hayalimdeki denize karşı oturuyorum.
İçime içime esen bir meltem eşlik ediyor bana
Ayrılığın esintisi var tenimde
Ve dudaklarımda senden kalan son titreme 
Ekimde cemre oluyor mu deme!
Gitmelerin cemresi düşmüş her bir yanıma
Öylece bakıyorum Sonbahara

Yerlerde kol kola girmiş sarı yapraklara

Şehri esir alan damlalara 

Senden kalan mısralara

Ben şair değilim.

Öylece bakınca anlıyorum;

Küllenmiş bir ömrün ortasında 

Sımsıkı avuçlarımda 

İçimizi ısıtan aşktan kor ateşler tutuyorum.

Ben aşık değilim.

Hiç bir şey değilim...