UMUT

Bastım yine kaderin bam teline
Bir türkü gibi yanar bağrımda
Yar hasretin sızıyor damarlarıma
Girdabına kapılırım sensizliğin
Umursamadan gidişine
Usanmadan ÜMİT'ler yakıyorum.
Uzun, sonu gelmez karanlığıma yürüyorum.
Sonra birden gözlerin düşer aklıma
Perdenin ardındaki güneş beliriyor
Sevda çiçekleri umut kokuyor
Aç kollarını, zaman geçiyor..