Bir tuhaflık var havada
Yapraklar erken sarardı dostlar
Ben yine savruluyorum, çaresiz
Gün, ay ve mevsim
Herşey sanki o an
Gidişinin sızısı dolaşıyor
Kana susamış damarlarımda
Avuçlarımdaki derin çizgilerde
Sana dair senaryolar kuruyorum
Üstelik adına fal denen
Gerçekdışı zırvaya inanmadan
Git gide artan çizgilerle
Anlımda taşıyorum izlerini
Ömür, bırakma beni..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder