Ömür hep gitmekten ibaret
Beyhude zaman umursamaz olalı
Çok sular geçti köprü altlarından.
Hep gitmeler sarmış bozkırları
Yüreğimizin ormanlarına sığmaz oldu sevdalar
Ürkek bir kuş misali
Sevdanın eli sapanlı bir çoçuk olduğuna inandık.
Dışarıda gökyüzünün sersemleten mavisi
Güneşin huzur veren sıcağı
Yüreklere gitmenin cemresi düştü bir kere
Gündüzler geceleri, geceler gündüzleri kovalarken
Gözyaşları mazinin gidişlerine düşüyor.
Papatya falı bile yanıltır oldu sevdaları
Aşkın şerbetine zehir damlattı
Zamana esir düşen sevdalar.
Bir atinin hayalini kurmaya
Vakit var mı ömürde?
