ÜŞÜYORUM

Bir gün seninle adını bilmediğimiz bir kente 

Güneşin batışına eşlik edelim diyorum 

Uğurlayalım bir sonraki sabahı aydınlatacak  feneri 

Sonra biz o kentin kıyısında 

Maviye düşmüş ay ışığında kaybolalım birkaç saat

Sen yüreğinin ısısını bırak avuçlarıma

Isıt benim üşüyen bakışlarımı 

Sabah güneşi bekleye dursun

Sen benim ruhumda çoktan doğdun

Ama biliyorum 

Güneşin batışına benzer bir sancıyla 

Ruhumu karanlığa gömüp sende gideceksin

Üşüyorum, gitme..