Yüreğim acıyor Azizim!
Tuhaf ama sebebi
Varlığın mı, yoksa yokluğun mu?
İnan bilmiyorum.
Vakit gecenin bir yarısı olunca,
Ben içten gelen bir sancıyla kıvranıyorum.
Varlığın aklıma geldikçe,
Dudaklarımdan "çok şükür" akıyor.
Yokluğun geldikçe,
İçimi "Allah korusun" çığlıkları kaplıyor.
Varlığında yokluğunu yaşamak zor da,
Yokluğunda varlığını beklemek daha zordu.
Yüreğimin sızısı senden Azizim!
Efkara bulanmış gecemin misafirisin yine.
Senin özleminle karşılıklı çay içiyorum.
Gözlerimden düşen iki damla yaş,
Sendeleyen başıma eşlik ediyor.
Bedenim bir kez daha
Gecenin karanlığında kavruluyor.
Söyle Azizim!
Gün ağarınca geçer mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder