Kışa kafa tutan cemreler misali,
Buğulu cama yöneliyorum.
Bir senaryo çiziyorum.
Sen ana karakterken, ben bir figüranım.
Yeteneksizim sanma.
Sadece sevgimin hükmettiği yüreğine,
En çok yakışan şeyi yapıyorum.
Sonra ellerim işlemeli kaleme uzanıyor.
Aman ne büyük keyif!
Hemen sağımda bembeyaz bir sayfa
Tıpkı senin sol yanın.
Sana dair birşeyler yazmak istiyorum.
Ama korkularım izin vermiyor.
Kelimelerim yetmez,
Cümlelerim kıskanır diye korkuyorum.
Ellerim üşüsede, ruhum sıcacık
Çünkü geceme ay doğdu.
Hoş geldin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder