Gönül

Vuslata ne hacet gönül?

Baksana güneş Mezopotamya'dan doğuyor.

Papatyalar dik başlı meydan okuyor.

Dalgalar kıyıyla kucaklaşmanın derdiyle telaşlanıyor.

Kedere ne lüzum gönül?

Baksana leylekler Anadolu'ya göç ediyor.

Martılar sevinçle simitlere kanat çırpıyor.

Yüreğim sana umut dolu koşuyor...

Bir Gün daha Geride Kalıyor

Tam karşımda
Koca şehrin çehresini değiştiren lambalar
Kimi Sarı, kimi beyaz
Kimi ise adını koyamadığım tuhaf renklerde
Yanı başımda ötüp duran
Yavru baykuşun tırmalayıcı sesi eşliğinde
Kuş bakışı hayatı izliyorum.
20:45 Arifye-Adapazarı treninin yakarışları
Şehrin semalarını kaplamış durumda.
Hava kararmaya yakın.
Bir yandan yağmur yağıyor.
Diğer yandan güneşten kalma
Tuhaf bir kırmızılık beliriyor dağ başlarında.
Eve ekmek getirme telaşı son buluyor.
Galiba umutla uyanılan bir gün,
Bütün yaşanmışlıklarıyla bir kez daha geride kalıyor...