İnsan Toprak Gibidir

İnsan toprak gibidir Azizim.
En büyük dostu,
En sevdiği yakını,
Üzerindeki gökyüzüdür.
Araya bulut girince, 
Hüzünden yağmur damlaları
Süzülür üstüne toprağın.
Yada beyaz bir çarşaf misali,
Kar tabakaları kaplar toprağı.
Bulut çekilir çekilmez
Güneş göz kırpar toprağa.
Karanlık çöker çökmez
Ay ışıltısı düşer toprağa.
Toprağın bereketi kar ve yağmur,
Neşesi güneş ve aydır.
Arada bulutlar olsa da,
Gökyüzü toprağa ihanet etmez.
Dedim ya Azizim!
Toprak insan gibidir.
Arada sorunlar olsa da,
İnsana sevdiğinin zararı dokunmaz..