Bu gece efkar dolu bir üslupla sana yazıyorum.
Bana ay ışığının en güzel hali eşlik ediyor.
Ne tuhaf?
Kendime anlatamadığım seni,
Sana anlatıyorum.
Mesela; bir nefes kadar yakınken,
Ulaşılmaz mesafelerle boğuşuyorum sana dair.
Gülüşüne takıyorum kafayı.
Sana gülüşünü anlatıyorum.
Herşeyden önce
Sabah güneşini andırır bir edayla
Göz bebeklerin parlıyor.
Ve inci dişlerin eşlik ediyor,
Yüzündeki esintiye.
Devamı sonra Azizim.
Çünkü ay ışığının gitme vakti geldi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder