Arala Perdeni

Ben turna değilim,
Kanatlarım ağır sadece

Ve tenhaya mahkum ettim,

Senin gülüşünde bulduğu özgürlüğü..

Sessizliğine sürdüm adımlarımı,

Üstelik, bir kaplumbağa ile yarışacak gücüm olmadan.

Sende sabit kaldı mısralarım

Deniz fenerlerini hayal ediyorum,

Kumsalı dahi olmayan bu diyarlarda.

Bak, gökyüzü aynı!

Unutma, bulutların ardında düşlerimiz

Her karesi umudu fısıldar sensizliğin 

Ardından nefessiz kaldım

Ne bir kurşun ne bıçak yarası

Yokluğun yetiyor 

Soğuk ölümün sevdasına tutulmak için

Vakit geçmek bilmiyor

Bir buse umuduyla tutuşmuş dudaklar

Tenimde inceden bir yangın

Hani yağmur, nerede nefesin?

Avuçlarımdaki çizgilerin izinde,

Sana çıkan bir yol arıyorum.

Yollar tozlu, yağmur yok

Çiçek kokuyor adının ardı

Bahçe bahçe gezerken arı misali,

Bal kimin kısmetine düştü? 

Yine, yeniden yazıyorum,

Adını bilmediğim o duyguyu.

Bitmeyen kıvrımlı dağlar fısıldıyor.

Bir noktada kaybolan bu yol sana çıkıyor.

Yorgunum,

Ama yolunda can atıyor gri duygular.

Arala perdeni, kumsalındayım gözlerinin

Dalgaların sarhoşluğuna emanetim

Bir adım ileri, iki adım geri...

SERSERİ FIRÇA

Görüyorum, mesafeler uzun

Dümdüz olan dünyanın bir ucundan diğerine

Daralmıyor gözlerin ile aklımın arasındaki çizgiler

Ruhum acıyor

Mutluluğun yumuşak koynunda

Dergahını mesken tutmuşken aşkın

Tarifsizliğine meftunum baharın

Bir ressamın edası var ruhumda 

Tuvalinde türlü renkleri sevdanın 

Ve ellerimde serseri fırçanın izleri

Yine avuçlarım terliyor

Sevmeye yakınım, kendi ellerimde..

Yol Aldım

Çok oldu yola çıkalı

Korkunç kalabalıkların içinden 

Yapayalnız..

Ne bir rota var önümde, 

Ne de yol gösteren bir pusula

Yüzüne doğru yol aldım, sen bilmeden

Gözlerinin ışığında sürdüm izimi

Oysa, yüzün nerede bilmiyorum.

Gözlerindeki ışık silik zihnimde, belirsiz

Kalabilirdim, kalmadım

Karanlığı ardımda bırakarak yol aldım.

Yorgun parmaklarım ürkütüyor

Avuçlarımda umudum

Koyu tonunda yol alıyor zamanın..

Bizim Nisan

Ruhum acıyor.
Ilık bir Mayıs gecesi
Nisanın geçmiş olduğunu keder dolu hatırlıyorum.
Üstelik;
Senden söz ettiğim bir kelam,
Seninle yaptığım tek sohbet olmadan
Ne büyük ızdırap!
Oysa her şeyiyle Nisan bizimdi.
Yağmurunun izinde kurmuştuk hayallerimizi
Meğer büyüdükçe insan, küçülür olmuş hayalleri
Senden kalan anılar var kollarımda 
Seni büyüleyen, 
Kulaklarına fısıldadığım türkü var dilimde.
Bahar gelmiş Anadolu'ya, haykırsana..