BİTER Mİ?

Oy içimizi ısıtan memleket!
Bir gelin misali dört bir yanın beyazlara bürünmüş.
Ada Ekspresi'nin eski ve bir o kadar da köhne
Kırmızısı yok olmaya yakın vagonun üzerindeki kar kütlesi
Vagonlara yüklenmiş
Aşklara, Umutlara ve özlemlere eşlik eder gibi.
Kim bilir?
Kim kime gidiyor?
Kim kimden kaçıyor?

Bir cehennem misali her tarafını yangınlar sarmışken
Kar beyazları çare olur mu?
Kalpleri sarmış kin ve nefret,
Gözlerden akan yaşlar,
Dudaklardan dökülen ağıtlar biter mi?
Beyaz kırmızıya (kana) hüküm sürer mi?

"SEN"

Elimdeki kalemin hükmüyle
Bembeyaz bir sayfada
Köşe bucak "SENİ" arıyorum.
Bu kadar "BEN" delisiyken,
Ne zaman her yanım "SEN" doldu
İnan bilmiyorum.
Aklıma "SEN" geldikçe,
Tuhaf ama parmaklarım kalem,
Kalemim en beyazından bir sayfa arzuluyor.
Tezat da bu ya!
Aramanın en tuhafı, belkide en delisi
Beyaz bir sayfada
Yüreğimdeki kırıntıları arıyorum.
Kalemim inceden dokunduysa "SANA"
Bir ses yada bir nefes verir misin?

MASAL

Sevgi duvarına dönmüş bir gökyüzü.
Ne yana dönsem senden bir işaret!
Ağır manalar yüklü tebessüm,
Ve umursamaz bir edayla
Çakmağını çakışın gelir aklıma.
İşte sen busun bende
Fazlasının bolca, eksiğinin olmadığı bir masal...