Yüreğimin Goncası

 

Açılır penceremdeki perde

Ve bulutların ardında

Gülümser nazlı bir sevgili gibi güneş

Oysa uzaklarda yüreğimin goncası…

Kar Taneleri

Bir kış daha geldi de geçiyor
Bu seni sevdiğim kaçıncı mevsim
Sırtımda hasret olduğumuz kar taneleri
Gitme, kal diyen dilin yanıldı.
 
Bir yol daha acılarla aşılıyor
Bu seni incittiğim kaçıncı veda
Ayaklarımda geçmişimizin hüzünlü prangaları
Gitme, kal diyen kalbin yanıldı.
 
Bir kalemin daha mürekkebi tükeniyor
Bu seni yazdığım kaçıncı şiir
Avuçlarımda heyecanımızı anlatan ter damlaları

Gitme, kal diyen gözlerin yanıldı… 

Vazgeçtik

Biz ne zaman vazgeçtik güzel sevmekten?
Utana sıkıla köşe başlarında sevgiliyi beklemekten,
Tek kelime etmeden, güzel baktı diye âşka koşmaktan,
Biz ne zaman vazgeçtik biz olmaktan?

Eskilerin Tadı

Hiçbir şeyde eskilerin tadı kalmadı,
Sevmek mesela;
Meziyet isterdi gönül vermek
O sevdi mi diye düşünmek..
Sonra ihtimallere sarılırdık,
Mevsim ne olursa olsun.
Gözlerimiz papatyalar arardı.
Beyazları ayıklardık bin bir umutla
İlahi kudrettin yarattığı çiçekte
Yüzde elliye umut bağlardık
Ya sevmiyor der, ayrılığı yazardık,
Ya seviyor der, zafer çığlığı atardık
Mutluluğu başka, 
Acısı başka güzeldi eskilerin…

Kızıl Kelebek

 

Takvimlerden bir bir atılıyor sayfalar,

Mevsimler geçiyor,

Oysa avuçlarımda duruyor kızıl kelebek,

Ömrü ne kadar bilinmez?

Nefesin

 

Yaşarken;

Kanın akmıyorsa,

Kalbin atmıyorsa,

Tenin bahar kokmuyorsa,

Kalemin yazmıyorsa,

Gözün görmüyorsa,

Ölüm nefesin olmuştur…

Yaman Sevdalar

 

Gidişine inanmıyorum sonbahar
Sensizliğin girdabında,
Kehanetin kollarında gibiyim.
Düştü içimize gurbetin koru
Ne serin esen meltemler
Ne ılık akan dereler
Faydasız, zamansız her şey…
Bağrı Yanık Anadolu’yuz biz
Kimi sevdiğimizi haykıramadığımız
Yaman sevdalar büyüttük avuçlarımızda.
Sen gittin ya sonbahar;
Artık uzaktan seviyorum seni
Üstelik benliğimi hiçe sayan
Körkütük bir duyguyla…
Ruhum ağrıyor bu sevimsiz zamanlarda
Ve avuçlarımda faili meçhul bir sevda…

Gideceğiz

Bir türkü yankılanır dilimde

Uzakları anlatan, umut dolu

Maviliklere yol alırım 

Huzurun eşiğindeyim. 

Bir yol görünür

Sol yanımda tüten bir duman 

Gideceğiz mutlak bu yolu

Kederli bir memleket sabahında 

Kanat çırpan bir güvercin misali 

Uzaklara dalıp, gideceğiz...

Varır mıyım?

 

İçimde köhne bir yalnızlık

Bir vuslata yola alırım, bilmem

Yol nereye çıkar

Saat kaçta varır elemli sevgili

Yalnızlığın özgürlük diye kodlandığı

Ne yalan bir dünya burası

Belki sonsuzluğun girdabında

Azap çöker

Seviyorum diye atan kalbine

Seni görünce papatyalar gülümser

Keder demir alır limanlarımdan

Bir vuslata yol alırım, bilmem

Varır mıyım sevgili?

Kimliksiz Sorular

 

Sevdalarımız yenik düştü.
Kan kırmızı güller
Kar beyazı kardelenler
Fayda etmedi hiçbir şey.
Gün gelir de düzelir mi,
Yine bakışır mıyız,
Avuçlarını avuçlarımda
Isıtır mıyım kara kışlarda?
Yenik düşen sevdalarımız
Zafer benim diye haykıracak mı?
Cevapları belli olmayan,
Onca kederi göğüslemiş,
Kimliksiz kalmış,  
Ne garip sorularımız var…

Avuçlarımdaki Çizgiler

Sana ezelden sevdalıyım.

Kuruyan sarı otlarıyla alabildiğince mahsun

Sen Anadolu’sun.

Köprübaşlarında geçişini beklediğim,

Ilık rüzgârlı memleket akşamlarını arıyorum. 

İçimdeki gözlerini hangi sevimsiz zamanda bıraktım.

Kederli toprak damlarının yokluğunda

Irmakların gümbürtüsüne kurbağa sesleri karışıyor.

Geçer mi içimdeki kıpırtılar?

Karıncaların yollarıyla emek dolu

Sen Vatan’sın.

Fallarda gelişini beklediğim,

Avuçlarımdaki çizgilerde seni arıyorum…